In-folio (44,5 x 31 cm), volledig handgeschreven in bruine inkt op papier, 96 pp, blanco vanaf p. 66. Op pagina 7 een fraai wapenschild en een medaillonportret van Margaretha Sbrunen. Omgeven door een mooie lauwerkrans. Op pagina 7 een fraai gekleurde tekening van de graafplaat van de stichters van het hospitaal. Willem Wenemaer, als staande ridder, houdt een zwaard omhoog in zijn rechterhand, in dit zwaard staat de Latijnse tekst: ""Horrebant dudum reprobi me cernere nudum"". Zijn sierlijke krullen onbedekt. Ter hoogte van zijn middel een hartvormig schild. Rechts staat de vrome dame Margaretha Sbrunen, gekleed als weduwe, tussen hen in hun wapenschild. In het archief van de stad Gent bevindt zich het originele handschrift, dit is een kopie gedateerd 9 september 1621. Gebonden in soepel perkament uit de tijd, verguld lijnenkader rond de platten, sporen van sluitlinten
Rond 1318 kocht Willem Wenemaer het stenen huis Het Paradijs op het Sint-Veerleplein. Op die plaats stichtte hij het voormalige ""Wenemaershospitaal"", samen met zijn echtgenote Margaretha Sbrunen. De oorspronkelijke gebouwen geschikt rondom een binnenplaats verdwenen in 1872 en werden vervangen door de overdekte Vismarkt. Margaretha overleed op 7 september 1352 en werd naast haar echtgenoot in de kapel begraven. Bij de Beeldenstorm werden de graven verwoest, maar de monumentale bronzen platen waarmee de grafstenen waren ingelegd had men kunnen redden, deze zijn nu in het bezit van het STAM. De Wenemaerplaten zijn de vroegste koperen grafplaten die in ons land behouden bleven. ""De Wenemaerplaat is een meesterwerk van middeleeuwse grafiek en een der allerschoonste grafmonumenten die uit die jaren bewaard bleef. Men zie het plooienspel van de gewaden en zelfs de soepel- en sierlijk-golvende haarlokken van de koene Wenemaer"" Ref. Antoine De Schryver, Onbekend Meester, 14de eeuw, Grafplaten van Willem Wenemaer en van Margarete Sbrunen, in: OKV, 1967. Ref. The Archaeological Journal, vol. 7, (1850), p. 283-291. Voorin een getypte brief van de conservator van het archief van Gent, die beide stukken vergeleek
